Ik voel me zorgeloos… bedrukkende zaken blijven niet aan me plakken.
Dat vraagt wel aanwezig zijn, mijn aandacht, bij wat ik hier en nu doe. Of niet doe.
Ik was altijd bang dat moeder Aarde mij terneer zou drukken, dat ik het zielenlicht kwijt zou raken.
Het tegendeel gebeurt: zij neemt mijn zwaarte over en laat mij licht voelen. Een ware moeder.
Dat had mijn zorgelijke ego nooit kunnen bedenken.
Vooral voel ik me dankbaar.